- λευκοκυττάρωση
- Παθολογική αύξηση του αριθμού των λεμφοκυττάρων (λευκών αιμοσφαιρίων) του αίματος. Θεωρείται ότι υπάρχει λ. όταν υπάρχουν περισσότερα από 8.000 στοιχεία ανά κυβικό χιλιοστό για τους ενηλίκους. Σύνηθες αίτιο της λ. είναι η λοίμωξη, οπότε η λ. μπορεί να ανέλθει σε 15.000 μέχρι 25.000 λευκά αιμοσφαίρια ανά κυβικό χιλιοστό. Παθήσεις όπως η λευχαιμία ανεβάζουν ακόμη περισσότερο τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων (100.000 μέχρι 200.000 ανά κυβικό χιλιοστό). Στη διαφορική διάγνωση της αιτίας της λ. σημαντικό ρόλο έχει ο λευκοκυτταρικός τύπος, δηλαδή η ποσοστιαία συμμετοχή κάθε είδους λευκοκυττάρου (για παράδειγμα, αν υπερέχουν τα πολυμορφοπύρηνα, τα λεμφοκύτταρα κ.ά.).
* * *ηιατρ. παθολογική αύξηση τού αριθμού τών λευκών αιμοσφαιρίων στην κυκλοφορία τού αίματος.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. leucocytosis < leucocyt- < leucocyte < leuc(o)- (πρβλ. λευκ[ο]-) + cyte (< κύτος) + κατάλ. -osis (< -ωσις)].
Dictionary of Greek. 2013.